Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Πρώτο Θέμα"
Ντροπή και αγανάκτηση ένιωσαν τα μέλη της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών όταν ο πρόεδρός τους Θόδωρος Βενιάμης πρότεινε να «βοηθήσουν» την πατρίδα με «ψίχουλα». Αντιπροτείνουν, δε, να δώσει ο καθένας τους το ποσό του ενός εκατομμυρίου ευρώ.
Του Γιώργου Πετρίδη
Tην ώρα που η Ελλάδα δίνει αγώνα οικονομικής επιβίωσης στη δυσκολότερη γι’ αυτήν περίοδο μεταπολεμικά, όταν όλοι αναζητούν στήριξη από τις υγιείς οικονομικές δυνάμεις και η ελληνική ναυτιλία και ο ελληνικός εφοπλισμός κυριαρχούν παγκοσμίως, ο πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, κ. Θόδωρος Βενιάμης, προτείνει την... ελεημοσύνη με «ψίχουλα» ως μέτρο στήριξης του ελληνικού οικοδομήματος.
Ειδικότερα, ο πρόεδρος της ΕΕΕ πρότεινε στα μέλη της Ενωσης να συνεισφέρουν το... ιλιγγιώδες ποσό των 30.000 δολαρίων ο καθένας στον κρατικό προϋπολογισμό, αναφορικά με την προσπάθεια που γίνεται να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία.
Ωστόσο η πρωτοβουλία αυτή έχει προκαλέσει πολλά δυσμενή σχόλια μεταξύ των μελών της Ενωσης. Πολλοί είναι εκείνοι που υπογραμμίζουν ότι οι Ελληνες εφοπλιστές θα έπρεπε να κάνουν μια γενναιόδωρη προσφορά, έστω και ως συμβολική χειρονομία. Υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η πρόταση Βενιάμη μπορεί να ευτελίσει τις όποιες σκέψεις για μια τέτοια κίνηση με μεγαλύτερα ποσά και να λοιδορηθούν οι εφοπλιστές-μέλη της Ενωσης. Οι ίδιοι αντιπροτείνουν ένα ποσό της τάξεως του 1 εκατομμυρίου δολαρίων ανά εφοπλιστή. Σημειώνεται ότι ο εφοπλιστής κ. Θόδωρος Βενιάμης που τώρα κάνει αυτή τη «γενναιόδωρη» πρόταση, είναι ο ίδιος που ενώ ήταν μέτοχος στη διαφημιστική MASS, αποποιήθηκε των ευθυνών του φεσώνοντας Δημόσιο, εργαζομένους και media με αρκετά εκατομμύρια ευρώ και άφησε αβοήθητο να πτωχεύσει τον πρώην φίλο και συνεργάτη του κ. Τάσο Πηλό.
«Η Ελλάδα, όπως είναι ευρύτερα γνωστό, αποτελεί ιδανικό τόπο εγκατάστασης ναυτιλιακών εταιρειών. Ομως δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι έλαβε φιλοδώρημα όταν βρισκόταν σε δυσκολίες από αυτό τον συγκεκριμένο εφοπλιστικό κλάδο», επεσήμαναν στο «ΘΕΜΑ» κύκλοι της Ακτής Μιαούλη: «Η συμβολή της ναυτιλίας σε έκτακτες καταστάσεις πρέπει να είναι αντίστοιχη της ισχύος της συμμετοχής της στον κοινό κρατικό κορβανά και πρέπει να συνυπολογιστεί η ωφέλεια που αποκομίζει από το ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο. Η ωφέλεια αυτή είναι συνεχής και όχι κατά περίπτωση και κατά την αυτή έννοια λειτουργούν τα ιδρύματα συγκεκριμένων εφοπλιστικών οικογενειών στην Ελλάδα, τα οποία έχουν -και πάντοτε είχαν- κοινωφελή χαρακτήρα, με πρωταρχικό χαρακτηριστικό τη γενναιοδωρία», και προσθέτουν:
«Η συμμετοχή των εφοπλιστών πρέπει να είναι σε τομέα της δικής τους επιλογής, όπως και στο παρελθόν. Σημειωτέον ότι τα τελευταία χρόνια η αντίδραση της εφοπλιστικής κοινότητας σε εκκλήσεις για συμμετοχή σε ταμείο ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας ήταν διστακτική, συνεπώς η χρονική επιλογή είναι η κατάλληλη, αλλιώς η διστακτικότητα μπορεί να θεωρηθεί ως αδυναμία της τρέχουσας διοίκησης. Η κατάθεση της συνεισφοράς θα έχει μεγαλύτερη σημασία αν απευθύνεται σε συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα όπως η στέγαση άστεγων, η ενίσχυση συσσιτίων, η παροχή βοηθείας σε μικροσυνταξιούχους και άλλες συγκεκριμένες μορφές θετικής παρέμβασης». Εφοπλιστικοί κύκλοι επεσήμαναν στο «ΘΕΜΑ» ότι «η συμμετοχή των Ελλήνων εφοπλιστών πρέπει να είναι κατά τη δυνατότητα έκαστου μέλους και όχι με συγκεκριμένο ποσό διότι αυτό οδηγεί στο ελάχιστο ποσό, αυτό που μπορεί να αντέξει ο πλέον αδύνατος εφοπλιστής. Οι διαφορές στο μέγεθος μεταξύ των μελών της συγκεκριμένης Ενωσης ξεπερνούν την αναλογία 1/100 και η οικονομική ευχέρεια του καθενός δεν είναι συνέπεια του μεγέθους μόνο, αλλά κυρίως της κερδοφορίας» σημειώνουν και καταλήγουν: «Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι δεν είναι βέβαιο ότι η συμμετοχή θα καταβληθεί από τη διαχειρίστρια. Το πιθανότερο είναι οι συνεισφορές -αν αυτό δεν κολλήσει κάπου- να έχουν προσωπικό χαρακτήρα». Η πρόταση Βενιάμη και ειδικότερα το ποσόν που κάλεσε τους συναδέλφους του να συνεισφέρουν για τη σωτηρία της Ελλάδας έκανε άσχημη εντύπωση γιατί έρχεται σε αντίθεση με τη φιλοσοφία δεκαετιών του ελληνικού εφοπλισμού, ο οποίος σε περιόδους κρίσης έχει στηρίξει την Ελλάδα και στην ουσία καταργεί όλα όσα έχουν προσφέρει μέχρι την υφιστάμενη οικονομική κρίση.
Ειδικότερα εφοπλιστικοί κύκλοι τονίζουν:
«* Η ΕΕΕ έχει μια μακρά παράδοση συμβολής σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης στην Ελλάδα.
* Τα ιδρύματα συγκεκριμένων εφοπλιστικών οικογενειών στην Ελλάδα έχουν -και πάντοτε είχαν- κυρίως κοινωφελή χαρακτήρα, με πρωταρχικό χαρακτηριστικό τη γενναιοδωρία.
* Η παρεχόμενη από αυτά συμβολή είχε ανέκαθεν διαρκή χαρακτήρα και όχι αποσπασματικό.
* Η αγάπη των εφοπλιστών για την Ελλάδα είναι πέραν αμφισβήτησης». Και καταλήγουν: «Ομως τα τελευταία χρόνια η αντίδραση της εφοπλιστικής κοινότητας σε εκκλήσεις για συμμετοχή σε ταμείο ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας ήταν διστακτική. Εικόνα που έρχεται να επιδεινώσει η πρόταση του προέδρου της ΕΕΕ, Θ. Βενιάμη. Οι Ελληνες εφοπλιστές, ενώ είμαστε δυνατοί ο καθένας για τον εαυτό του, σε συλλογικό επίπεδο είμαστε μπάχαλο. Θα μπορούσαμε ενωμένοι να είμαστε μια τρομακτική διαπραγματευτική δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο. Ομως είμαστε εγωιστές και καχύποπτοι».
Η προσπάθεια σωτηρίας της Ελλάδας είναι εθνική υπόθεση και πρέπει ιδιαίτερα οι μεγάλοι επιχειρηματίες-εφοπλιστές να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα που διαθέτουν στην προσπάθεια σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας, κίνηση που θα οδηγήσει στη θεμελίωση νέων σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους, επιχειρηματικότητας και πολιτών.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά, σύμφωνα με πληροφορίες, ελληνικοί εφοπλιστικοί κύκλο κάνουν λόγο πλέον για την εφαρμογή του «Plan B», του εναλλακτικού σχεδίου που έχουν, το οποίο αναφέρεται στη μεταφορά του κέντρου των επιχειρήσεών τους στο εξωτερικό εγκαταλείποντας την Ελλάδα. Από ξένους επιχειρηματικούς κύκλους έχει επισημανθεί ότι «δεν γίνεται Ελληνες επιχειρηματίες να βγάζουν τα λεφτά τους έξω αντί να τα επενδύουν στη χώρα και να ζητούν από εμάς να επενδύουμε στην Ελλάδα. Πρέπει να δείξουν το παράδειγμα κι εμείς είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε».
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου